Un personnage intéressant pour Engin Akyürek.
Un futur médecin , brillant, en passe de présenter son doctorat , va être condamné pour un crime qu’il n’a pas commis sur la personne de Sezai Karali, le père de la femme qu’il aime, Beril.
Amoureux de Beril et prêt à l’épouser quand elle lui annonce qu’elle est enceinte, Daghan va être rejeté par le père de celle qui l’aime. Un piège monstrueux va se refermer sur lui le jour même où il décide d’épouser Beril sans le consentement de personne. Il reçoit un texto mensonger, écrit par une autre personne que celle qu’il croit, le père de Beril,et se rend au rendez-vous fixé, croyant naïvement ce qui est écrit. Une rencontre entre hommes ne lui fait pas peur, il va l’affronter.
Daghan est bouleversant, tellement sincère , authentique, il ne comprend pas ce qui lui arrive, il nie être l’auteur du crime mais personne ne l’entend, il est le coupable idéal choisi par les assassins qui vont monter une machination bien ficelée pour le faire condamner à perpétuité. Bien que son entourage immédiat ne croira pas en sa culpabilité, sa condamnation est prononcée, il sera incarcéré.
Et Daghan fait de sa cellule son antre, il accumule les livres, continue d’étudier, assume son sort avec fatalisme, il est sombre, replié sur lui-même, mais si ses yeux ont perdu la lumière de l’enthousiasme qui le caractérisait, son cerveau reste en alerte, il ne se gaspille pas . Il sait qu’il ne sortira pas de ce sinistre endroit mais il a choisi de vivre malgré tout. Le regard saisissant de Daghan reflète ses pensées, il ne laisse pas le désespoir l’envahir, il croit aux miracles. Il est désespérément seul parce que Beril ne l’a pas cru, ce témoin qu’il n’a pas vu, qui l’a accusé, ses mots ont été validés, on n’a pas mis en doute sa bonne foi ! Pourquoi ne l’a-t-on pas cru lui?
Quand Selvi vient réveiller en lui l’espoir qu’il avait perdu, il reste interdit. Son visage garde cette marque taciturne qui a buriné ses traits, il ne sait plus sourire, encore moins rire, même son acquittement ne le fera pas bondir de joie. Pour interpréter ce rôle et avoir cette tristesse, cette mélancolie, Engin Akyürek s’est mis dans la peau de Daghan à tel point qu’on ne peut pas imaginer une autre réaction du personnage. Daghan est un homme intelligent, il analyse sa situation lui-même, et cherchera jusqu’à la trouver on ne peut pas en douter, les raisons qui l’ont amenées à vivre ces onze années coupé du monde et de sa famille. Il n’y a pas d’éclat de rire, de cris de joie lorsqu’il quitte sa prison, tout ce temps qu’on lui a volé, il ne pourra pardonner, ni aux conspirateurs, ni à la société et s’il a nourri en lui l’espoir d’une vengeance, alors qu’il n’est pas mentalement taillé pour ce genre de choses, c’est parce que son innocence lui a donné la force de combattre l’adversité. On sent chez Daghan cette détermination, cette force intérieure qui va l’aider à aller au bout de sa mission, au risque d’en mourir. Peut-être pour prouver à Beril qu’elle a eu tort de ne pas avoir une totale confiance en lui. Il l’aimait d’un amour si sincère, et elle a préféré croire d’autres personnes et s’éloigner de lui. Daghan a le visage meurtri par tant d’années derrière les barreaux, et son coeur est devenu sec, mais il a gardé la force du combat pour la vérité.
LE PERSONNAGE DAGHAN SOYSÜR
Un personnage taillé sur mesure pour ENGIN AKYÜREK . Intelligent et surdoué de la caméra, il joue merveilleusement les situations complexes, les caractères compliqués, et il sait mieux que quiconque se rapprocher de la vérité. Les émotions qu’il transmet sont surdimensionnées par les siennes, il pleure avec de vraies larmes et ses colères sont magistralement interprétées, il ne fait pas semblant d’hurler, ou de se blesser. Ses mains saignent quand il cogne ses phalanges contre un mur.
Daghan cet interne en médecine que l’on a accusé de meurtre alors qu’il ne l’a pas commis est un personnage meurtri de l’intérieur. Certes il retrouvera la liberté après onze longues années d’emprisonnement, grâce à cette jeune avocate qui va trouver des preuves indéfectibles pour le faire libérer. Mais il ne pourra plus jamais vivre comme avant que sa vie ne soit brisée par l’accusation d’une petite fille d’une dizaine d’années. Il reviendra à la vie certes. Il n’y aura plus de barreau autour de lui et les portes ne claqueront plus dans un bruit de ferraille lourde et puissante, il n’entendra plus les trousseaux de clés comme des cloches assourdies.
Le visage de Daghan se métamorphose au gré de ses émotions. Il est sombre et son regard devient noir, profond, impénétrable. Il est rassuré et aimant et son sourire habille ses traits de lumière. Il est satisfait et un rictus dont il a le secret creuse la commissure de ses lèvres et parle pour lui. Quand il est amoureux ses mains ont pour l’aimée la douceur d’un drap de soie, et ses baisers sont comme des pétales de roses qu’il dépose en cérémonial sur les lèvres de sa préférée. Ils soulèvent des vagues d’émotions et de tendresse , transpercent l’écran, et atteignent le spectateur subjugué par tant d’authenticité.
Daghan est à la recherche de la vérité, celle que personne n’a cherchée avant de le condamner à perpétuité. Il soulève des montagnes pour y parvenir, prend des coups, des blessures, on tentera même de l’éliminer parce qu’il mettra toute son énergie à comprendre qui a fait quoi, qui est responsable et qui ne l’est pas. Une enfant l’a accusé, mais qui l’a obligée à le faire et pourquoi ? Il parviendra à dénouer l’énigme et reprendre confiance en lui et aussi faire confiance aux autres.
Ce rôle n’est pas un rôle ordinaire. Il faut être fort, faible, tendre, brutal, intransigeant, romantique, attaquant et attaqué, Toute une panoplie d’exigences pour un personnage qui défend sa peau. Engin Akyürek mettra toute son expérience au service de ce personnage.
L’histoire d’amour avec son avocate semble illusoire au début de l’histoire, pourtant elle existe, et quand elle ose lui avouer qu’elle est la petite fille qui l’a dénoncé, il ne se met pas en colère. C’était une enfant, on l’a forcée à le faire, il ne pardonnera pas, mais son amour est plus fort, au delà même du possible, elle a pris la place de Beril dans son coeur.
Le lien qui les unit est plus fort qu’il ne l’imaginait. Elle non plus n’y croyait pas, tout semblait vouer à l’échec, du moins quand une partie de la vérité a éclatée, il ne pouvait pas en être autrement.
Cet enfant que Beril a mis au monde sans le lui dire, qu’elle a abandonné sans le lui dire, il n’aura de cesse de le chercher puisqu’il existe, et Daghan se sent digne d’être père, il a aimé cet enfant à la minute de sa procréation, il n’était qu’une cellule qu’il l’aimait déjà . Ce rôle a aussi un impact sur le droit de donner la vie et de la reprendre. Il a milles fois rêvé de cet enfant, comme s’il savait dès le début qu’il existait.
Daghan est un héros, il en a l’étoffe et le panache. Sa franchise, sa droiture, sa soif de justice et son acharnement à la défendre le conduira sur des chemins sinueux, mais au détour d’un virage, il verra la houle balayer tous les embruns, une éclaircie et le bleu de la mer rejoindra celui du ciel.
On saura à la fin de l’épisode 33 s’ il va sortir glorieux de cet univers assoiffé de vengeance et de corruption. On aime guère les combattants solitaires dans ce milieu.On attendra la fin pour un épilogue dramatique où Daghan sera vaincu d’avoir été trop proche de la vérité, où il mourra de n’avoir pas su choisir la liberté et la sérénité qui étaient pourtant à sa portée.
Par Yvette Berthuet
********
Dağhan Soysür, Engin Akyürek için özel bir rol
Engin Akyürek için ilginç bir karakter.
Tıp fakültesini bitirmek üzere olan geleceğin parlak doktoru, sevdiği kadın Beril’in babasına karşı işlediği bir suçtan mahkum olur.
Beril’e aşık olan ve hamile olduğunu açıkladığında onunla evlenmeye hazır olan Daghan, onu seven kişinin babası tarafından reddedilecektir. Beril’le kimsenin rızası olmadan evlenmeye karar verdiği gün canavarca bir tuzak kurulur ona karşı. Zannettiği kişi değil, başka biri tarafından yazılan sahte bir mesaj alır, Beril’in babasıyla buluşmak üzere söylenen yere gider, ne yazıldığına safça inanır. Evleneceği kadının babasıyla buluşacak olmak onu korkutmaz, yüzleşeceklerdir.
Daghan sarsıcı, çok samimi, gerçek…Başına ne geldiğini anlamaz, kendisine atılan suçu reddeder, ancak kimse onu duymaz, bir suç şebekesinin iyi hazırlanmış oyununa gelen, bunun için seçilen ideal suçlu olarak müebbet hapse mahkum edilir. Yakın çevresi suçluluğuna inanmasa da, cezası onanır, hapse atılır.
Ve Daghan hücresini kendi inine çevirir, kitaplar biriktirir, çalışmaya devam eder, kaderine teslim olur, kasvetlidir artık, gözleri onu karakterize eden coşku ışığını kaybetmişse de, beyni uyanık kalır, boşa gitmez. Bu uğursuz yerden çıkamayacağını biliyor olsa da yaşamayı seçer. Dağhan’ın şaşırtıcı bakışları düşüncelerini yansıtır, umutsuzluğun onun üzerine gelmesine izin vermez, mucizelere inanır. Umutsuzca yalnızdır, çünkü Beril ona inanmamıştır, görmediği bu tanığın onu suçlayan sözleri onaylanmıştır, iyi niyeti sorgulanmamıştır bile! Ona neden inanılmamıştı?
Selvi kaybettiği umudunu uyandırmaya geldiğinde şaşırır. Yüzü suskunluğunu korur, artık gülmeyi bırakmıştır, nasıl güleceğini bilemez, beraat etmesi bile onu sevince boğmaya yetmeyecektir.
Engin Akyürek, bu rolü yorumlamak ve bu hüznü yakalamak için kendini tamamen, bundan şüphe duyamayacağımız kadar Daghan’ın yerine koydu. Daghan zeki bir adamdır, durumunu kendisi analiz eder ve onu bu duruma sokanları bulana kadar arayacaktır, kimse bundan şüphe edemez, dünyadan ve ailesinden on bir yıl ayrı kalmasına neden olanları bulacaktır. Hapishanesinden ayrıldığında kahkahalar, neşe çığlıkları atmaz, ondan çalınan bu kadar zaman boyunca, ne komplocuları ne de toplumu affedecektir; intikam almak için çok uygun bir karakteri olmasa da, masumiyetinin ona verdiği sıkıntıyla mücadele etme gücü vesilesiyle intikam alma yoluna girecektir. Daghan’da bu kararlılığını, görevini tamamlamasına yardımcı olacak bu iç gücü, ölme riskini bile göze almasıyla hissediyoruz. Belki de ilk amacı Beril’e ona tam olarak güvenmemekte yanlış olduğunu kanıtlamaktı. Onu çok samimi bir sevgiyle sevdiği halde Beril diğer insanlara inanmayı ve ondan uzaklaşmayı tercih etti. Daghan uzun yıllar parmaklıkların arkasında yaralandı ve kalbi kurudu, ama gerçek için savaşma gücünü her daim korudu.
Dağhan Soysür Karakteri
ENGIN AKYÜREK için özel olarak hazırlanmış bir karakterdir Dağhan. Akıllı ve yetenekli, karmaşık durumları, karmaşık karakterleri harika bir şekilde yansıtan ve gerçeğe herkesten daha iyi nasıl yaklaşacağını bilen bir aktördür o. Karakterin taşıdığı büyük duyguları gerçek gözyaşlarıyla gösterebilen ve öfkesini ustaca yorumlayabilen bu oyuncu, çığlık atmadan ya da kendini incitiyormuş gibi davranmadan bu duyguları seyirciye geçirebiliyor.
Cinayetle suçlanan ancak bunu kabul etmeyen tıp fakültesi son sınıf öğrencisi Daghan, içeriden hırpalanmış bir karakterdir. On bir yıllık hapishane hayatından sonra özgürlüğünü, onu serbest bırakmak için başarılı kanıtlar bulan genç avukat sayesinde bulacaktır. Onlu yaşlarındaki küçük bir kızın suçlamasıyla hayatı mahvolan Dağhan geçmiş günleri asla geri alamayacak olsa da hayata geri dönecektir. Artık etrafında parmaklıklar olmayacak, kapılar artık ağır ve güçlü bir metal sesi ile çarpmayacak, artık boğuk anahtar seslerini duymayacaktır.
Dağhan’ın yüzü duygularıyla değişir. O karanlıktır, bakışları ise siyah, derin ve aşılmaz. Aynı zamanda güven verici, sevgi dolu ve gülümsemesi ışıklarla süslenmiş. Kendinden emin, dudaklarının köşelerine oyulmuş, bir sırrı varmışçasına gülümsemesi… Aşık olduğunda, elleri sevdiği için ipek bir çarşafın yumuşaklığına sahiptir ve öpücükleri, en sevdiği dudaklara törenle yerleştirdiği gül yaprakları gibidir. Duygu ve hassasiyet dalgalarını iç içe geçirir, ekranı deler ve bu denli bir özgünlük karşısında büyülenen izleyiciye ulaşır.
Daghan gerçeği, ona ömür boyu hapis cezası verilmeden önce kimsenin aramadığı gerçeği aramaktadır. Bunu başarmak için büyük mücadele verir, darbeler alır, hatta onu ortadan kaldırmaya bile çalışırlar, çünkü tüm enerjisini kimin suçlu ve sorumlu olduğunu anlamaya yöneltmiştir. Küçük bir kız çocuğu görgü şahitliği sırasında onu suçladı, ama bunu kim ve neden yaptı? Gizemi çözmeyi, kendine ve başkalarına güvenmeyi başaracaktır Dağhan.
Bu rol sıradan bir rol değildir. Güçlü, zayıf, şefkatli, acımasız, uzlaşmaz, romantik, saldıran ve saldırılan olmalısınız, kendisi için ayakta duran bu karakterin gerektirdiği tüm bu duyguları kuşanmalısınız. Engin Akyürek tüm tecrübesini bu karakterin hizmetine sunacaktır.
Avukatıyla olan aşk ilişkisi hikayenin başlangıcında yanıltıcı görünür, ancak bu duygular gerçektir ve onun hakkında yalancı görgü tanıklığı yapan küçük kız olduğunu itiraf etmeye cesaret ettiğinde ona kızamaz. O bir çocuktu, onu bunu yapmaya zorladılar, normal şartlarda Dağhan onu affedemeyecekti belki ama Selvi’ye duyduğu sevgisi mümkün olanın ötesinde o kadar güçlü ki, eskiden Beril’e ait olan kalbinde artık Selvi yerini aldı.
Selvi açısından da aralarındaki bağ sandığından daha güçlü. O da inanmadı, her şey başarısızlığa mahkum görünüyordu, ancak gerçeğin bir kısmı ortaya çıktığında, artık başka türlü olamayacağını o da anladı.
Beril’in Dağhan’a söylemeden doğurduğu, yine söylemeden terk ettiği, varolduğunu bildiğinden beri onu aramayı asla bırakamayacağı ve baba olmaya layık hissettiği bu çocuğu Dağhan daha ana rahmine ilk düştüğü hücre halinden beri seviyordu. Bu rol aynı zamanda bir çocuğa hayat verme ve hayatını geri alma hakkı konularına da değinmektedir. Dağhan çocuğunun hayatta olduğunu sanki en başından beri biliyormuş gibi, binlerce kez hayal etti.
Daghan bir kahraman, onda bu kumaş var. Onun dürüstlüğü, doğruluğu, adalete duyduğu susuzluk ve onu savunma kararlılığı onu dolambaçlı yollara götürecek, ancak bir dönemeçte artık, gökyüzünün ve denizin mavisinin buluştuğunu görecek.
33. bölümün sonunda Dağhan’ın intikam ve yolsuzluk için susamış bu dünyaya karşı zaferle dönüp dönmeyeceğini öğreneceğiz, yalnız savaşçıların çok sevilmediğini bilsek de. Dizinin sonunda Dağhan’ın gerçeğe çok yaklaşıp yenen taraf mı olacağını, yoksa elindeki özgürlüğü ve sükuneti seçmediği için ölecek mi olduğunu bekleyip göreceğiz.
Leave a Reply