İstanbul’u Dinliyorum–J’écoute Istanbul – I Am Listening To Istanbul (par Orhan Veli )

Home / Films & Series / Series / İstanbul’u Dinliyorum–J’écoute Istanbul – I Am Listening To Istanbul (par Orhan Veli )
İstanbul’u Dinliyorum–J’écoute Istanbul – I Am Listening To Istanbul (par Orhan Veli )
« J’écoute Istanbul » du poète populaire, Orhan Veli que nous avons connu à travers la série Fatmagul diffusé sur la chaîne Novelas en France. Une scène dans laquelle Kerim Ilgaz, joué par Engin Akyürek, nous emporte par la beauté de cette magnifique poésie!

J’écoute Istanbul, les yeux fermés D’abord, une légère brise souffle; Les feuilles dans les arbres flottent et se balancent doucement; Au loin, tout au loin, Les cloches des porteurs d’eau retentissent sans relâche J’écoute Istanbul, les yeux fermés.

J’écoute Istanbul, les yeux fermés; Voilà que des volées d’oiseaux Passent tout là-haut en criant. Tandis que les filets sont noyés doucement dans les profondeurs; Les pieds d’une femme touchent l’eau; J’écoute Istanbul, les yeux fermés.

J’écoute Istanbul, les yeux fermés; les voûtes du Grand Bazar sont fraîches, si fraîches. Mahmut pasha est tout grouillant de monde. Les arrière-cours peuplées de pigeons. Les bruits des marteaux montent depuis les docks Et dans le vent du printemps flottent des odeurs de sueur; J’écoute Istanbul, les yeux fermés.

Orhan Veli (Ce passage en français est emprunté à : « Tour de terre en poésie » pour  – Jean-Marie Henry – Rue du Monde éditeur, 1998).

J’écoute Istanbul, les yeux fermés; Dans ma tête, l’ivresse du vieux monde Une rive et un hangar à bateaux sombres; Reposé, dans le murmure d’un vent de sud-ouest, J’écoute Istanbul, les yeux fermés.

J’écoute Istanbul, les yeux fermés; Une belle femme passe sur le trottoir; Jurons, ballades, chansons et commentaires. Quelque chose lui glisse des mains et tombe à terre; Ce doit être une rose; J’écoute Istanbul, les yeux fermés.

J’écoute Istanbul, les yeux fermés; Un oiseau bat des ailes à tes pieds; Je sais si tu as le front chaud ou non; Je sais si tu as les lèvres humides ou non; La lune blanche se lève derrière les pins Je comprends le battement de ton coeur. J’écoute Istanbul, les yeux fermés

***************************************

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed; At first there blows a gentle breeze And the leaves on the trees Softly flutter or sway; Out there, far away, The bells of water carriers incessantly ring; I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed; Then suddenly birds fly by, Flocks of birds, high up, in a hue and cry While nets are drawn in the fishing grounds And a woman’s feet begin to dabble in the water. I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed. The Grand Bazaar is serene and cool, A hubbub at the hub of the market, Mosque yards are brimful of pigeons, At the docks while hammers bang and clang Spring winds bear the smell of sweat; I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed; Still giddy since bygone bacchanals, A seaside mansion with dingy boathouses is fast asleep, Amid the din and drone of southern winds, reposed, I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed. Now a dainty girl walks by on the sidewalk: Cusswords, tunes and songs, malapert remarks; Something falls on the ground out of her hand, It’s a rose I guess. I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed; A bird flutters round your skirt; I know your brow is moist with sweat And your lips are wet. A silver moon rises beyond the pine trees: I can sense it all in your heart’s throbbing. I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

***************************************

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı Önce hafiften bir rüzgar esiyor; Yavaş yavaş sallanıyor Yapraklar, ağaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucuların hiç durmayan çıngırakları İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Kuşlar geçiyor, derken; Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık. Ağlar çekiliyor dalyanlarda; Bir kadının suya değiyor ayakları; İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Serin serin Kapalıçarşı Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa Güvercin dolu avlular Çekiç sesleri geliyor doklardan Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları; İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Başımda eski alemlerin sarhoşluğu Loş kayıkhanelerıyle bir yalı; Dinmiş lodosların uğultusu içinde İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Bir yosma geciyor kaldırımdan; Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar. Bir şey düşüyor elinden yere; Bir gül olmalı; İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı; Bir kuş çırpınıyor eteklerinde; Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum; Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum; Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından Kalbinin vuruşundan anlıyorum; İstanbul’u dinliyorum.

Remerciements : Ozlem Senturk

Leave a Reply

Your email address will not be published.

error: Right click prohibited